Υπάρχει μία και μόνη παράταξη, η ολιγαρχική, και σε αυτή ανήκουν όλα τα κόμματα, δεξιά και αριστερά, των οποίων η δράση έχει έναν και μόνο σκοπό: να μην συγκροτηθεί ποτέ η δημοκρατική παράταξη.
Σχετικά με την
διακυβέρνηση ενός συνόλου ανθρώπων (από χώρα έως φυσιολατρικό όμιλο) υπάρχουν δύο εκδοχές:
1.Φορέας της εξουσίας είναι το ίδιο το σύνολο, δηλαδή ΟΛΟΙ
2.Φορέας της εξουσίας είναι μια ομάδα μικρότερη του συνόλου, δηλαδή ΛΙΓΟΙ ή ΕΝΑΣ.
Με βάση αυτή την λογική θα έπρεπε να βλέπουμε να υπάρχουν σε κάθε χώρα δύο πολιτικές παρατάξεις:
1. Μία δημοκρατική
2.Μία ολιγαρχική
«Κατά παράδοξο τρόπο», σε όλες τις χώρες υπάρχει μία και μόνη πολιτική παράταξη: η ολιγαρχική.
Η ολιγαρχική αυτή παράταξη είναι βέβαια χωρισμένη σε φατρίες οι οποίες ερίζουν για την πολιτική εξουσία. Οι φατρίες αυτής της ολιγαρχικής παράταξης έχουν την μορφή κομμάτων.
Η μόνη ουσιαστική διαφωνία αυτών των φατριών/κομμάτων είναι το ποιο από όλα θα έχει και θα ασκεί την πολιτική εξουσία.
Οσο πιο προς τα άκρα πάμε, δεξιά ή αριστερά, τόσο πιο ολιγαρχικές είναι οι ιδέες και οι απόψεις που επικρατούν στα κόμματα/φατρίες αυτής της ενιαίας ολιγαρχικής παράταξης. Πιο απολυταρχικές και πιο δεσποτικές.
Ομως ανάμεσα σε όλες αυτές τις φατρίες/κόμματα της ολιγαρχικής παράταξης υπάρχει πλήρης συμφωνία επάνω στο ότι η πολιτική εξουσία πρέπει να ασκείται από λίγους. Και όχι από το ίδιο το σύνολο του σώματος των πολιτών της χώρας.
Αν κάποιοι νομίζουν πως η αριστερά εξαιρείται από την παραπάνω λογική, νομίζουν λάθος.
Αν κάποιοι νομίζουν πως τα εκτός κοινοβουλίου κόμματα εξαιρούνται από την παραπάνω λογική, επίσης νομίζουν λάθος.
Αλλη παράταξη, πέρα από την ολιγαρχική, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Δεν έχει υπάρξει άλλη παράταξη πέραν της ολιγαρχικής, για χιλιάδες χρόνια. Η ανθρωπότητα όλη στενάζει κάτω από την πολιτική εξουσία που ασκούν οι ολιγαρχικοί της εξουσιαστές.
Δημοκρατική παράταξη δεν υπάρχει λοιπόν. Πουθενά στον πλανήτη. Σε καμμία χώρα. Δεν υπάρχει συγκροτημένη δημοκρατική παράταξη πουθενά απολύτως.
.Δεν υπάρχει μη-συστημικό κόμμα. Ολα τα κόμματα είναι συστημικά. Είτε παίρνουν μέρος στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, είτε όχι. Το σημαντικό είναι πως όλα τα κόμματα αποδέχονται την λογική του οτι το σύνολο δεν μπορεί να είναι ο φορέας της πολιτικής εξουσίας, το υποκείμενο που ασκεί εξουσία, αλλά μόνο ένα αντικείμενο επί του οποίου ασκούνται πολιτικές και …παίρνονται μέτρα.
