Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Είναι αλήθεια κ.Καμίνη; ; ;

Απειλούνται δημοτικοί σύμβουλοι από ιδιοκτήτες   νυχτερινών κέντρων στο Γκάζι; ; ;  

Όσοι έχουν την "τύχη" να ζουν κοντά σε νυχτερινά κέντρα, ξέρουν τι σημαίνει ανυπαρξία κράτους.

Το παρακάτω μήνυμα είναι χαρακτηριστικό:

"Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη που είμαι εκτός θέματος, αλλά απελπισμένα ψάχνω ευήκοα ώτα. Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να εκθέσω ένα πρόβλημα που έχουμε στη γειτονιά όπου κατοικούμε, αλλά κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται.

Έχω στείλει ενημερωτικά emails στους βουλευτές, σε δημοσιογράφους (και του ΣΚΑΪ), σε Υπουργεία, σε Αστυνομία, σε κάθε πιθανό αρμόδιο φορέα, και φυσικά στον Δήμο. Αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται ώστε να ανταποκριθεί.

Το πρόβλημα: η ηχορύπανση από τα νυχτερινά κέντρα που λειτουργούν στο Γκάζι και στη γύρω περιοχή.
 Η ένταση της μουσικής τους ακούγεται δυνατά, ή και δονεί, ηχομονωμένα και ερμητικά κλειστά σπίτια σε απόσταση ακόμα και 7-8 τετράγωνα μακριά, και μάλιστα μέχρι τα ξημερώματα.
Ο Δήμαρχος είναι απών.
Η Αντιδήμαρχος επίσης.
 Μάλιστα, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση δίνοντας το χώρο της "Τεχνόπολις" στο Γκάζι για συναυλίες που επίσης η ένταση του ήχου είναι ανεξέλεγκτη. Με απλά λόγια, ο Δήμος είναι μέρος του προβλήματος και στην "Τεχνόπολις" παρανομούν με τις ευλογίες του. Οι δημοτικοί σύμβουλοι λένε ότι έχει απειληθεί η ζωή τους όσον αφορά στα νυχτερινά κέντρα. Η Αστυνομία δεν κάνει τίποτα, αν δεν είναι κι αυτή πιθανά μέρος του προβλήματος.
Η ησυχία μας, η καθημερινότητά μας, ο ύπνος μας έχει διαταραχτεί. Η ζωή μας ολόκληρη έχει παραβιαστεί. Ζούμε με έναν διαρκή δυνατό βόμβο που δεν μας αφήνει ούτε να σκεφτούμε, ούτε να ησυχάσουμε, ούτε να αντιμετωπίσουμε άλλα μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας, ακόμα και της επιβίωσής μας. Εξαιτίας αυτού έχουμε ακόμα και ασθενήσει. Αν δεν είχα ζήσει ο ίδιος την κατάσταση και μου την περιέγραφαν, δεν θα την πίστευα. Και αν την πίστευα, δεν θα είχα πλήρη κατανόηση της έκτασής της.

Αυτό που πραγματικά είναι εξοργιστικό είναι η παντελής απουσία του κράτους και της επιβολής των νόμων. Απλών καθημερινών νόμων που προασπίζουν βασικά ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Το μόνο που απομένει ως λύση είναι η εκβιαστική μετακόμιση. Δηλαδή, εξ ανάγκης να αφήσουμε τις εστίες μας, που προφανώς για κάποιο λόγο είναι εκεί και τις έχουμε δομήσει εδώ και δεκαετίες. Αλλά έστω, να μετακομίσουμε. Και με τι λεφτά θα γίνει αυτό; Παρακαλώ, αν κάποιος αρμόδιος διαβάσει τη συγκεκριμένη ανάρτηση, ας κάνει κάτι…"

 Fradi Frad Dreizehn
.